Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Koninie

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

K., dnia 22-07-2016 r.

Sąd Rejonowy w Koninie V Wydział Gospodarczy w następującym składzie:

Przewodniczący: SSR Krzysztof Jaskólski

Protokolant: st. sekr. sąd. Julia Szadek

po rozpoznaniu w dniu 19 lipca 2016r. w Koninie

na rozprawie

sprawy z powództwa (...) S.A. z siedzibą w P.

przeciwko E. U.

o zapłatę

I.  zasądza od pozwanego na rzecz powódki kwotę 2 430,29zł (dwa tysiące czterysta trzydzieści złotych dwadzieścia dziewięć groszy ) z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 1 lutego 2012r., do dnia zapłaty,

II.  zasądza od pozwanego na rzecz powódki kwotę 648zł tytułem zwrotu kosztów procesu.

Krzysztof Jaskólski

Sygn. akt V GC 225/15upr

UZASADNIENIE

Pozwem wniesionym w dniu 29.01.2015r., powódka (...) S.A. z siedzibą w P. zażądała zasądzenia od pozwanego E. U. kwoty 2.430,29 zł wraz z ustawowymi odsetkami od dnia 01.02.2012r. do dnia zapłaty oraz kosztów procesu w tym kosztów zastępstwa procesowego.

W uzasadnieniu wskazała, że w ramach prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej zawarła z pozwanym w dniu 01.04.2011r. umowę abonencką o świadczenie usług internetowych w ramach promocji „zmienny IP – internet biznes – 2011” oraz usług głosowych w promocji (...). Zgodnie z regulaminem pozwanym został zobowiązany do korzystania z usług przez okres 18 miesięcy a w przypadku niedotrzymania warunków promocji pozwany zobowiązany był do zapłaty opłaty wyrównawczej – zwrotu otrzymanych ulg. Podkreśliła, że w dniu 14.11.2011r. zablokowała pozwanemu dostęp do świadczonych usług z powodu zaległości w uiszczeniu opłat i w związku z powyższym wystawiła fakturę vat dotyczącą opłat wyrównawczych za zerwanie warunków promocji, wzywając w dniu 4.12.2014r. pozwanego do zapłaty pod rygorem skierowania sprawy na drogę sądową.

W/w pozew został złożony w elektronicznym postępowaniu upominawczym.

Sąd Rejonowy Lublin – Zachód w Lublinie VI Wydział Cywilny w dniu 10.02.2015r. w sprawie o sygn. akt VI Nc – e (...) wydał nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym przeciwko pozwanemu zgodnie z żądaniem.

Pozwany skutecznie złożył sprzeciw od nakazu zapłaty. Wobec powyższego Sąd Rejonowy Lublin – Zachód w Lublinie stwierdził w postanowieniu z dnia 03.03.2015r. utratę mocy nakazu zapłaty w całości i przekazał sprawę do Sądu Rejonowego w Koninie.

Pozwany w sprzeciwie zaskarżając nakaz zapłaty wskazał, że powództwo jest w całości bezzasadne a powód niezgodnie z umową ją rozwiązał gdyż faktury płacone były regularnie a on nie otrzymał żadnego wezwania do zapłaty. Podniósł też zarzut przedawnienia i zakwestionował z ostrożności procesowej wysokość żądanej kwoty (k. 6 i 67 – 69).

Zarządzeniem z dnia 23.09.2015r. zwrócono stronie powodowej odpowiedź na sprzeciw pozwanego (k. 89 – 109).

Sąd ustalił, co następuje:

Strony sporu są przedsiębiorcami.

dowód: okoliczność bezsporna, (...) pozwanego k. 10, KRS powódki k. 20 – 32

Strony sporu w dniu 01.04.2011r. zawarły umowę abonencką o świadczenie usług internetowych w ramach promocji dotyczącej internetu „Zmienny IP – Internet (...) 2011” w pakiecie U. (...) oraz usług głosowych w ramach promocji (...) dla dwóch numerów telefonów w taryfie Dual 150 o nr (...) zgodnie z zamówieniem pozwanego. Integralną częścią umowy był regulamin świadczenia usług telekomunikacyjnych, regulamin promocji zmienny IP – internet biznes – 2011 i regulamin promocji Telefon Dual oraz cennik dostawcy usług. Umowa została zawarta na czas oznaczony w związku z przyznaniem abonamentowi ulgi w ramach promocji. Zgodnie z regulaminem w/w dwóch promocji pozwany zobowiązał się do korzystania z usług powódki przez okres 18 miesięcy, ta natomiast zobowiązała się do świadczenie usług telekomunikacyjnych zgodnie z umową oraz regulaminami w tym promocjami. Zaś w przypadku niedotrzymania warunków promocji ze stronnych pozwanego, pozwany zobowiązał się do zapłaty opłaty wyrównawczej – zwrotu otrzymanych ulg. Strony umówiły się także, że w wypadku przyznania ulgi wysokość roszczenia z tytułu jednostronnego rozwiązania umowy przez powódkę z winy pozwanego przed upływem terminu na jaki została zawarta nie może przekroczyć wartości ulgi przyznanej pozwanemu pomniejszonej proporcjonalnie o jej wartość za okres od dnia zwarcia umowy do dnia jej rozwiązania. Nadto z regulaminu świadczeń usług telekomunikacyjnych wynikało, że dostawca usług może zawiesić usługę abonamentowi jeżeli pomimo wezwania dopuszczenia się opóźnienia w zapłacie całości lub części opłaty aktywacyjnej, abonamentowej lub innych opłaty określonych w cenniku powyżej 7 dni od terminu płatności. Ostatecznie może rozwiązać z nim umowę jeżeli w okresie 90 dni od dnia zawieszenia świadczenia usług o których mowa wyżej nie ustaną przyczyny zawieszenia. Natomiast standardowa miesięczna opłata abonamentowa dla pakietu U. (...) wynosiła 194 zł brutto (157,72 zł netto) a w promocji 69.90 zł brutto (56,83 zł netto) w tym pozwany otrzymał upust na opłatę aktywacyjną w kwocie 297,67 zł brutto. Natomiast dla taryfy Dual 150 – 79,95 zł brutto (65 zł netto) a w promocji 39,90 zł brutto (32,44 zł netto) w tym pozwany otrzymał upust na opłatę aktywacyjną w kwocie 724,47 zł brutto). Zgodnie z umową pozwany miał dostęp do systemu eBOA gdzie miał wgląd do archiwizowanych elektronicznych faktur. Pozwany zapoznał się i zaakceptował warunki promocji i zobowiązał się miesięcznie opłacać promocyjną opłatę abonamentową do 15 dnia każdego miesiąca z góry.

Dowód: okoliczność bezsporna, umowa abonencką z załącznikami w tym z zamówieniem o świadczenie usługi. k. 33 – 58, zeznania świadka D. M. k. 170 – 172 i płyta CD k. 174

Z tytułu świadczenia usług telekomunikacyjnych powódka sukcesywnie wystawiła pozwanemu elektroniczne faktury VAT zgodnie z umową. Pozwany wprawdzie płacił za faktury VAT wystawiane przez powódkę w okresie od 26.04.2011r. do 31.10.2011r., lecz nieregularnie i nie w pełnych wysokościach. W dniu 26 kwietnia 2011r. – 81,45 zł, w dniu 10 maja – 39,50 zł i w dniu 18 maja – 110,23 zł, w dniu 22 czerwca – 111,01 zł, w dniu 30 sierpnia – 117,14 zł, w dniu 1 września – 66,01 zł oraz w dniu 30 września – 123,07 zł a w dniu 31 października 118,21 zł. Łącznie pozwany zapłacił 766,62 zł.

Strony także korespondowały ze sobą odnośnie uchybień ze strony pozwanego w płatnościach i tak w odpowiedzi na reklamację pozwanego w związku z brakiem dostawy usługi, powódka pismem z dnia 16.08.2011r. między innymi wskazała, że po stronie pozwanego istnieje zaległość w kwocie 191,01 zł i wezwała go do zapłaty wraz z bieżącymi należnościami do dnia 31.08.2011r. informując jednocześnie o możliwości zgodnie z umową odcięcia sygnału. Natomiast już pismem z dnia 11.10.2011r. będącym również odpowiedzią na reklamację pozwanego wyjaśniła dlaczego wstrzymała świadczenie usług od dnia 26.09.2011r. do 28.09.2011r. i ponownie wskazała, że po stronie pozwanego istnieje zaległość tym razem w kwocie 85,10 zł oraz wezwała go do zapłaty wraz z bieżącymi należnościami do dnia 26.10.2011r. kwoty 118,21 zł informując jednocześnie o możliwości zgodnie z umową zawieszenia usług. Pozwany uiścił kwotę 118,21 zł, lecz nie była to cała zaległość bowiem do zapłaty pozostała kwota 48,96 zł. Powódka ostatecznie zawiesiła więc świadczenie usług pozwanemu z dniem 14.11.2011r. w związku z zaległościami w płatności i nieterminową ich zapłatą. Powódka wcześniej bo już w lipcu 2011r. drogą mailową również informowała pozwanego o zaległościach w płatności na kwotę 191,01 zł. Powódka także pismem z dnia 3.03.2012r. w odpowiedzi na reklamację pozwanego powołując się na w/w pisma i zawartą w nich argumentację wyjaśniła pozwanemu przyczyny wygaśnięcia umowy.

dowód: okoliczności bezsporne, potwierdzenia przelewów za faktur vat pozwanego k. 72 – 80, w/w reklamacje k. 81 – 86 i 105 – 107 z potwierdzeniem nadania tej ostatniej, zeznania świadka D. M. k. 170 – 172 i płyta CD k. 174, oświadczenie pełnomocnika powódki k. 87, wezwanie do zapłaty mailem k. 97,

Powódka wystawiła pozwanemu w dniu 31.01.2012r. fakturę VAT o nr (...) na kwotę 2.430,29 zł z tytułu opłaty wyrównawczej – zwrotu ulgi z terminami płatności do dnia 31.01.2012r. wskazując jednocześnie, że na dzień 31.12.2011r. pozwany nadal posiada zaległości w płatnościach w kwocie 46,41 zł. Powódka pismem z dnia 04.12.2014r. wezwała pozwanego do zapłaty w/w kwoty wskazując, że za internet – opłata wyrównawcza wynosi 1.547,01 zł a za telefonię 883,28 zł.

dowód: w/w faktury VAT k. 58, wezwanie do zapłaty k. 59

Pozwany w/w kwoty nie zapłacił.

dowód: okoliczność bezsporna

Sąd uznał za autentyczne i wiarygodne wszystkie dokumenty, które posłużyły do dokonania w sprawie ustaleń faktycznych gdyż nie były kwestionowane przez strony a Sąd nie znalazł podstaw by czynić to z urzędu.

Sąd uznał za wiarygodne zeznania świadka D. M. były bowiem spójne, jasne i logiczne oraz znajdowały poparcie w doświadczeniu życiowym. Zeznania te również korespondowały z zebranym w sprawie materiałem dowodowym nieznacznie go uzupełniając. Podkreślić bowiem należy, że z uwagi na upływ czas świadek nie pamiętał szczegółowo wydarzeń związanych z łączącym strony stosunkiem zobowiązaniowy. Świadek potwierdziła zwarcie umowy abonenckiej co zresztą było bezsporne, jak również płacenie faktur, czy wzajemną korespondencję związaną z brakiem dostarczenia przez powódkę usług. Świadek jednak nie potrafiła jednoznacznie odpowiedzieć, czy istniały ze strony pozwanego wobec powódki jakiekolwiek zaległości w płatnościach z tego tytułu.

Sąd zważył, co następuje:

W ocenie Sądu w świetle dokonanych ustaleń faktycznych jak i argumentacji powództwo zasługiwało na uwzględnienie w całości.

Uwypuklić w tym miejscu wypada, że bezspornym pozostawały pomiędzy stronami takie okoliczność jak zawarcie umowy abonenckiej opisanej w stanie faktycznym wraz z promocjami jakie otrzymał pozwany i jej świadczenie przez powódkę a także wstrzymanie ich świadczenia przez pozwaną w tym zawieszenie ich w dniu 14.11.2011r.

Sporne natomiast były takie okoliczności jak regulowanie przez pozwanego należności i ich wysokość, bezzasadne rozwiązanie umowy przez powódkę oraz zarzut przedawnienia

W sprawie więc powód winień wykazać czy doszło do opóźnienia w płatnościach miesięcznych opłat abonamentowych a Sąd ocenić, czy zgodnie z zwartą między stronami umową istnieje po stronie powodowej zasadność dochodzenia kwoty opisanej w pozwie z tytułu zwrotu opłaty wyrównawczej związanej z otrzymanym przez powoda w wyniku promocji otrzymanych ulg w związku z niedotrzymaniem umowy ze strony pozwanego w wyniku powstanie zaległości z jego strony w płatności za wykonaną przez powódkę usługę.

Przechodząc więc do meritum wskazać należy, że podstawą żądania należności dochodzonej niniejszym pozwem przez powódkę od pozwanego jest art. 57 ust 6 ustawy prawo telekomunikacyjne, zgodnie z którym w przypadku zawarcia umowy o świadczenie usług telekomunikacyjnych, w tym o zapewnienie przyłączenia do publicznej sieci telekomunikacyjnej, związanego z ulgą przyznaną abonentowi, wysokość roszczenia z tytułu jednostronnego rozwiązania umowy przez abonenta lub przez dostawcę usług z winy abonenta przed upływem terminu, na jaki umowa została zawarta, nie może przekroczyć wartości ulgi przyznanej abonentowi pomniejszonej o proporcjonalną jej wartość za okres od dnia zawarcia umowy do dnia jej rozwiązania. Roszczenie nie przysługuje w przypadku rozwiązania przez konsumenta umowy przed rozpoczęciem świadczenia usług, chyba że przedmiotem ulgi jest telekomunikacyjne urządzenie końcowe.

Przeprowadzone zaś postępowania dowodowe wykazało, iż pozwany faktycznie nie tylko nieterminowo płacił powódce za świadczone usługi ale także zalegał z ich zapłatą, co skutkowało po stronie powodowej dwukrotnym wstrzymaniem świadczenia usług, lecz zasadnym i zgodnym z § 21 ust 1 lit a Regulaminu Świadczeń Usług (...). Pozwany natomiast wbrew swym twierdzeniom nie wykazał dowodowo, iż było inaczej. Zaś z umowy wynikało, że zobowiązał się on płacić opłatę abonamentową z góry do 15 dnia każdego miesiąca, co jak widać z dołączonych do pozwu przelewów przez samego pozwanego nie miało miejsca (k. 72 – 79) bowiem np. faktury za kwiecień, maj, czerwiec i sierpień były płacone po tym terminie i to w niepełnej wysokości. Pozwany był też wbrew jego twierdzeniom w ramach rozpoznawania jego reklamacji w związku z prawidłowym zgodnie z umową zawieszeniem usług wzywany do uiszczenia zaległości. Mając te ustalenia argumentacja powoda przekonała Sąd o słuszności dochodzenia niniejszego roszczenia tym bardziej, że pozwany dopiero na etapie niniejszego postępowania a więc znacznego okresu od prowadzonej między stronami korespondencji kwestionował, że nie otrzymywał żadnych wezwań, co w ocenie Sądu nie zasługuje na walor wiarygodności. Świadczy o tym chociażby wskazanie przez stronę powodową w jednym z pism będących odpowiedzią na reklamację pozwanego o zaległości w kwocie 118,21 zł którą pozwany miał uiścić do 26.10.2011r. (k 86) i co zresztą uczynił (k. 78). Tym samy zarzut braku wezwania o zapłatę zaległych należności uznać należało za bezpodstawny. Natomiast przytoczone pismo należało uznać właśnie za wezwanie do zapłaty.

W ocenie Sądu bezzasadny okazał się też podnoszony przez pozwanego zarzut przedawnienia. Zgodnie bowiem z postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 7 maja 2009r. sygn. akt III CZP 20/2009 na który powołuje się również powódka „termin przedawnienia roszczenia o opłatę abonamentową i wynagrodzenie za połącznie telefoniczne z umowy oświadczenie usług telefonicznych, zawartej na podstawie ustawy z dnia 16.07.2004r. Prawo Telekomunikacyjne, określa art. 118 k.c.”. W związku z tym, że powyższa usługa telekomunikacyjna była świadczona przez powódkę w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, termin przedawnienia wnosi 3 lata a nie jak wskazywał pozwany 2 lata. Zaś w ocenie Sądu bieg tego terminu winień być liczony od kiedy roszczenie powódki stało się wymagalne a więc od dnia 1 lutego 2012r. co wynika z wystawionej faktury VAT (...). Trzyletni termin upłynąłby więc z końcem dnia 1 lutego 2015r. Natomiast pozew powódka złożyła w dniu 29 stycznia 2015r. a więc przed jego upływem. Sąd przyjmując takie rozumowanie terminu przedawnienia kierował się zasadnością dochodzone roszczenia w oparciu o § 21 ust 1 lit a regulaminu dotyczącego instytucji zawieszenia przez dostawcę usług w przypadku opóźnienia w płatności ze strony pozwanego przedmiotowych faktur, co bezspornie nastąpiło. Zaś zasadność dochodzonej kwoty wynika z pkt 3.10 regulaminu promocji (...) oraz Regulaminu (...). Zgodnie bowiem z tymi punktami (str. 42 i 44), w przypadku (…) zawieszenia (…) usługi przed upływem 18 pełnych miesięcy kalendarzowych, w których świadczona była usługa, przez uczestnika promocji lub przez dostawcę usług z przyczyn leżących po stronie uczestnika promocji, w tym z powodu opóźnienia w uiszczaniu miesięcznych opłata abonamentowych, uczestnik promocji zobowiązany będzie do zapłaty na rzecz dostawcy usług opłaty wyrównawczej w wysokości całej ulgi przyznanej uczestnikowi promocji wskazanej w pkt 3.1, 3.3 i 3.6 pomniejszonej o proporcjonalną jej wartość za okres od dnia zwarcia umowy abonenckiej do dnia jej rozwiązania umowy abonenckiej.

Analizując natomiast powyższe zapisy umowne bezprzedmiotowe stało się odwoływanie przez pozwanego do nieprawidłowego rozwiązania umowy. W myśl bowiem powyższego nie ma ono znaczenia dla dochodzenia roszczenia niniejszym pozwem. Do dochodzenia kwota wskazanej w pozwie uprawnia powódkę już sam fakt opóźnienia się pozwanego w terminach zapłaty za świadczoną usługę.

Tym samym słusznym było dochodzenie przez powódkę kwoty głównej roszczenia w wysokości 2.430.29 zł, czemu Sąd dał wyraz w pkt. I wyroku zasądzając, na mocy art. 57 ust 6 prawa telekomunikacyjnego oraz art. 481 § 1 i 2 k.c. odnośnie roszczenia odsetkowego, ale także łączącej strony umowy kierując się przy tym zasadą pacta sunt servanda, wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie liczonymi od dnia 1 lutego 2012r. do dnia zapłaty zgodnie z żądaniem pozwu, mając na uwadze wymagalność zapłaty całej kwoty wynikającej z dołączonej do pozwu faktury VAT i zawartym w niej terminem zapłaty.

Odpowiadając natomiast na zarzut pozwanego w zakresie wysokości dochodzonego roszczenia wskazać należy, że skoro do końca okresu promocyjnego zostało 11 miesięcy zgodnie z wyżej przytoczonymi punktami regulaminów promocyjnych, wyliczenie jest następujące:

1.  cena standardowa – cena promocyjna x 11 miesięcy = opłata wyrównawcza za abonament

2.  ulga aktywacyjna x 11/18 – opłata wyrównawcza za aktywację

pkt 1 + pkt 2 = opłata wyrównawcza za aktywację

(79,95 – 39,90) x 11 = 440,55 zł

724,47 x 11/18 = 442,73

440,55 + 442,773 = 883,28 zł tytułem opłaty wyrównawczej z tytułu przyznanej ulgi w promocji (...)

(194 – 69,90) x 11 = 1.365,10

297,67 x 11/18 = 181,91

1.365,10 + 181,91 = 1.547,01 zł tytułem opłaty wyrównawczej z tytułu przyznanej ulgi w promocji (...)

Łącznie więc a) 883,28 + b) 1.547,01 = 2.430,29 zł

Sąd na podstawie art. 98 k.c. zasądził w punkcie II wyroku koszty sądowe od pozwanego na rzecz powódki w kwocie 648 zł., albowiem pozwany przegrała sprawę w całości. Na koszty te złożyła się opłata sądowa od pozwu w kwocie 31 zł, opłata skarbowa od pełnomocnictwa 17 zł oraz koszty zastępstwa procesowego w kwocie 600 zł.

Mając na uwadze powyższe, wydany wyrok należy uznać za uzasadniony.

SSR Krzysztof Jaskólski